Fabien Maman, uznany muzyk i akupunkturzysta, przeprowadził serię eksperymentów, by zbadać, jak muzyka oddziałuje na komórki ludzkiego ciała. Badania zostały wykonane w laboratorium uniwersyteckim w Paryżu i skupiały się na wpływie dźwięku na jądro komórkowe oraz pole elektromagnetyczne komórek. Fotografowano zarówno komórki zdrowe, jak i nowotworowe.
Komórka nowotworowa, instrument: gong
W tym eksperymencie wykonywano zdjęcia co minutę po uderzeniu w gong. Głównemu dźwiękowi towarzyszyły alikwoty, nakładające się, zróżnicowane i nieharmoniczne częstotliwości. Z czasem dźwięk stopniowo destabilizował strukturę komórki nowotworowej, aż w końcu doprowadził do jej pęknięcia.
Powyższe zdjęcia pochodzą z książki Fabiena Mamana „The Role of Music in the Twenty-First Century”, 1997
Komórka nowotworowa, instrument: gitara akustyczna (dźwięki A i B)
W tym eksperymencie Fabien zagrał dźwięki A i B na gitarze akustycznej. Użyto nieco starszych komórek nowotworowych, które były bardziej wrażliwe i szybciej reagowały na dźwięk. Młodsze komórki wykazywały większą odporność. Dźwięk działał jak zawór ciśnieniowy, wypychał energię z centrum komórki ku jej zewnętrznym warstwom. Na 25. zdjęciu pojawiła się dziura w błonie cytoplazmatycznej. Do końca eksperymentu (zdjęcie nr 34) starsza komórka (na górze) podwoiła swój rozmiar i była na granicy pęknięcia. Kilka dodatkowych dźwięków mogło doprowadzić do jej całkowitego rozpadu.
Młodsze komórki potrzebują więcej czasu, by zareagować. Starsze, będąc bliżej rozpadu, reagują szybciej i wymagają mniej dźwięku, by „eksplodować”.
Powyższe zdjęcia pochodzą z książki Fabiena Mamana „The Role of Music in the Twenty-First Century”, 1997
Komórka nowotworowa, instrument: ksylofon (skala jońska)
W tym badaniu użyto ksylofonu i gamy jońskiej (C, D, E, F, G, A, B oraz C i D z kolejnej oktawy). Zastosowano dziewięć różnych częstotliwości. Wystarczyło 14 minut, aby doprowadzić do pęknięcia komórki. Stopniowa destabilizacja jej struktury była wyraźnie widoczna z każdą kolejną zmianą dźwięku.
Powyższe zdjęcia pochodzą z książki Fabiena Mamana „The Role of Music in the Twenty-First Century”, 1997
Autor: Izabela Strzelecka